Dag 3 zaterdag 30 augustus 2014

Vandaag ging wederom de wekker om 07:00 uur. Deze ochtend werden we wel naast elkaar wakker omdat het hier wel mogelijk was om de twee eenpersoons bedden aan elkaar te schuiven. Ons ontbijt haalden we bij de bakker, die als enige winkel op de vroege zaterdagochtend open was.

Het is vandaag ongeveer 12 graden, net als voorgaande dagen. Alleen was het vandaag regenachtiger. Het heeft geregend tot 11:00 uur, het werd zonnig om 13:30 uur en ging weer regenen om 16:30 uur. Het was een mooie, intensieve dag.

De dag startten we weer bij een waterval, genaamd Seljalandsfoss. Het bijzondere van deze waterval is dat je er achterlangs kan lopen. Aangezien het al regende toen we bij de waterval aankwamen, maakte de waas van water die van de waterval afkwam toen we er achterlangs liepen niet veel uit. Naast deze waterval waren nog twee kleinere watervallen te zien.

Verder naar het oosten kwamen we in het dorp Skógar aan waar we de 60 meter hoge waterval Skógafoss bekeken. Toen we aankwamen was het droog, waren er veel toeristen en was het lastig om de waterval mooi te fotograferen. 'Gelukkig' ging het snel regenen waardoor bijna alle toeristen hun auto/bus in vluchten en wij gekleed in onze regenkleding mooie foto's konden maken.

In onze roadmap, verzorgd door de reisorganisatie, staat de bezienswaardigheid "Sólheimajökull" als volgt beschreven:
"Sólheimajökull is een gletsjertong die van de Mýrdalsjökull gletsjer naar beneden komt. als er geen sneeuw is kunt u over het weggetje bijna helemaal naar de gletsjer toerijden, en het laatste stukje lopen. rijd wel voorzichtig, het is een ongeasfalteerde weg en hij is nogal hobbelig".
Onderaan het weggetje stond een gebouw van waar uit tours naar boven georganiseerd werden. Voor het gebouw stonden hiervoor gigantische jeeps, maar wij wilden de gok wel wagen en vertrouwden op de informatie uit de roadmap en gingen op weg. Onderaan de weg stond een rood/ geel gekleurd waarschuwingsbord met woorden erop die we niet konden lezen, maar we hadden er nog steeds vertrouwen in. De weg begon gelijk al zoals beloofd, ongeasfalteerd en zéér hobbelig. Toen we een heel stuk steil omhoog moesten rijden heb ik (Rianne) de bestuurdersstoel afgestaan aan Matthijs. Hoe verder we naar boven reden, hoe hobbeliger, smaller het werd en hoe meer we in de wolken verdwenen. De gletsjertong was nog steeds niet in zicht en de lol van het ritje was er inmiddels wel vanaf. We besloten om bij de eerste mogelijkheid te keren en terug te gaan. Toen we die plek hadden gevonden en waren omgekeerd kwam er zo'n grote jeep die we beneden hadden zien staan aangereden en wij bleven angstig midden op de weg staan, waarop de jeep over de rotsen langs ons heen reed. De weg naar beneden was een ware hel (mam, jij was bezweken aan een hartaanval) aangezien we soms tijdens het voorzichtig remmen gewoon door gleden. Maar eind goed al goed, we leven nog!

De volgende plaats waar we naar toe zijn gereden is Dyrhólaey waar we via een steil weggetje met haarspeldbochten naar boven reden en een wandeling maakten over een rots waar we een ongelooflijk mooi uitzicht hadden over de kustlijn. Een stukje verderop hebben we op het traditionele zwarte strand gelopen. Ook dit was ontzettend mooi.

We vervolgden onze reis door de uitgestrekte grotendeels met mos begroeide lavavelden stammend uit 1783. In Dverghamrar zijn we nog even uitgestapt om basaltzuilen te bekijken.

Tenslotte zijn we verder naar Skaftafell gereden over de zwarte zandvlakte Skeioarársandur, die is ontstaan door grote overstromingen die door vulkaanuitbarstingen onder de gletsjer Vatnajökull (die er bijna voor zorgde dat onze vakantie niet door kon gaan) veroorzaakt werden.

Nadat we over IJslands langste brug zijn gereden (904 meter) kwamen we aan bij onze accommodatie (18:30 uur). We hebben bij de plaatselijke benzinepomp een hamburger met patat gegeten en alvast ontbijt voor morgenochtend ingeslagen. We slapen vanavond in een stapelbed (1 persoons boven en 1,5 persoons beneden). Er wordt voor vannacht en morgenochtend veel regen en wind verwacht, dit is de nasleep van een orkaan vanuit Amerika. Dus waarschijnlijk kruipen we lekker tegen elkaar aan in het 1,5 persoons bed.